Viyolonsel ya da çello olarak bilinen bu müzik aletinin ilk örnekleri Fransa’da görülür
ve kullanımı 16. Yüzyılın başlarına dayanır. Viyola de Gamba olarak adlandırılan bu çalgı ilk
yıllarda 6 telli olarak kullanılmıştır. Bu müzik aletinin günümüzdeki şekline ulaşması 18.
Yüzyıla dayanmaktadır. Çellonun günümüzdeki şekline tasarlayan kişi Amati ailesinden ünlü
çalgı yapımcısı Andrea Amati’dir. Viyolaya göre 1 oktav altına akort edilen viyolonselin
(çello) 4 teli bulunmakta ve keman ailesi içerisinde tenor ya da bas olarak yerini almaktadır.
Viyolonselin karşıdan bakıldığında göğüs kısmında f harfi şeklini andıran 2 adet ses deliği
bulunmaktadır. Viyolonselin akort sistemi kalından inceye doğru Do (C2)- Sol (G2)- Re (D3)
ve La (A3) şeklindedir. Viyolonsel İtalyanca viyoloncello terimi olarak bilinse de daha sonra
kısaltılarak çello olarak isimlendirilmeye başlanmıştır.
Kaynakça
Von Wasielewski, W. J. (1894). The violoncello and its history. Novello, Limited.
Viyola de Gamba
Çello
