Erken çocukluk döneminde çocuk için müzik, yokluğu hayal edilemeyecek ölçüde önemli bir öğedir. Müzik eğitimi üzerine çalışmalar gerçekleştirmiş olan pedagoglar (Orff, Dalcroze, Suzuki, Kodly) ve eğitim bilimcileri, erken yaşta müzik eğitiminin çocukların dil ve hareket gelişiminde oldukça önemli rol üstlendiğini savunmaktadırlar.
Müziksel bir anlayış ve bütünlük içerisinde anlık olarak üretilen sanatsal düşünceler bireylerin yaratıcılıklarına özgü tasarımlarını oluşturur. Bu teknik ve duygusal tasarımlar ise doğaçlamayı meydana getirir. Modern müzik eğitimi anlayışına göre doğaçlama becerisini kapsayan yaratıcılık alanı, bireylerdeki bilişsel, duyuşsal ve devinişsel davranışların eş zamanlı olarak gelişmesine olanak sağladığı gibi bireylerin müziksel kimliklerinin oluşmasında da etkili olduğu düşünülmektedir.
Orff Yöntemi: Alman besteci ve müzik eğitimcisi olan Carl Orff tarafından, müziksel devinme, ritimleme, söyleme, çalm ve doğaçlama yoluyla müzik öğretimi üzerine geliştirilen bir yöntemdir. Bu yöntemde kullanılmak üzere Orff Çalgıları adıyla bazı müzik aletleri geliştirilmiştir. Bu çalgılar: metalafon (glokenspiel), ksilefon, farklı sesteki ritim çalgıları, akortlu ahşap ve metal alaşımlı çubuklar örnek olarak verilebilir.